Learn Dutch with Lianne

Deze week ga ik het hebben over de lichaamstaal van honden. Dit heeft misschien niks te maken (has nothing to do) met de Nederlandse taal of cultuur maar ik had gewoon zin om hier een aflevering over te maken. Ik hou namelijk van honden (dogs)! Zelf heb ik een lieve Boerenfox van 2 jaar oud. In de afgelopen twee jaar heb ik veel geleerd over haar lichaamstaal (body language). In deze aflevering vertel ik je hoe je de lichaamstaal van jouw hond of andere honden kunt begrijpen. Laten we beginnen!

Waar is lichaamstaal belangrijk?

Lichaamstaal is erg belangrijk voor honden. Honden kunnen niet met woorden vertellen wat ze willen of hoe ze zich voelen. Ze gebruiken hun lichaam om dit te laten zien. Dit is niet alleen handig voor je eigen hond, maar ook voor andere honden die je tegenkomt (come across).

Als je goed leert kijken naar de lichaamstaal van een hond, kun je problemen voorkomen (prevent). Zo kun je nare situaties vermijden (avoid) in plaats van achteraf in te grijpen (interfere afterwards). Het is fijn om te weten of een hond blij, bang, of misschien zelfs boos is.

Neutrale stand van een hond

De neutrale stand van een hond is de manier waarop hij staat als hij rustig is en zich normaal voelt. Elke hond is anders, dus de neutrale stand is per ras (breed) en per hond verschillend. Sommige honden hebben hun oren altijd omlaag (down) en andere honden hebben hun oren altijd omhoog (up).

Subtiele stresssignalen

Honden laten soms subtiele signalen zien als ze zich niet goed voelen of als ze een beetje gestrest zijn. Hier zijn een paar voorbeelden van deze signalen:

• Poot opheffen: Als een hond zijn poot optilt (lifts his paw), kan dat betekenen dat hij onzeker is of iets niet helemaal begrijpt.
• Gapen: Een hond die gaapt (yawns) kan zich ongemakkelijk voelen, ook al lijkt het misschien alsof hij gewoon moe is. Het gapen is dan een signaal van stress of spanning. En natuurlijk is hierbij de context belangrijk. Want als je hond echt moe is, kan hij ook gapen.
• Kwijlen: Soms kwijlen (slobbering) honden als ze zenuwachtig (nervous) zijn of zich niet op hun gemak voelen.
• Niezen: Een hond kan niezen (sneeze) als hij gestrest is.
• Schudden: Honden schudden (shake) vaak hun hele lichaam om stress los te laten (let go of stress).
• Blaffen: Blaffen (Barking) kan een manier zijn om aandacht te vragen (ask for attention) of om een bepaald signaal te geven, zoals 'let op, ik ben bang'.
• Borstelen: Als de haren op de rug (back) van een hond omhoog gaan, betekent dit vaak dat de hond zich bedreigd voelt (feel threatened) of alert is.
• Bevriezen: Als een hond helemaal stil staat, dan bevriest (freezes) hij. Dit kan dan betekenen dat hij bang is of dat hij niet weet wat hij moet doen.
• Hyperactiviteit: Een hond die veel beweegt en moeilijk stil kan zitten, kan zich gestrest voelen of gewoon heel enthousiast zijn. Als mijn hond Mila heel hard rondjes gaat rennen om een andere hond heen (around another dog), dan weet ik dat ze zich niet prettig voelt.
• Liggen: Soms zie je dat een hond gaat liggen (lay down) als hij een andere hond tegenkomt. Dit is een stress signaal dat de spanning opbouwt (build up tension).
• Gespannen kwispelen: Kwispelen is het heen en weer gaan van de staart van een hond. Vaak doen ze dit als je thuiskomt en ze blij zijn. Maar niet alle kwispels betekenen hetzelfde. Een gespannen kwispel betekent vaak dat de hond onzeker is.

Context van lichaamstaal

De context is heel belangrijk als je de lichaamstaal van een hond wilt begrijpen. Alles wat naar voren staat, zoals de oren of de staart (tail), betekent meestal zelfverzekerdheid (self-confidence). Als de oren of staart naar achteren staan, is dat een teken van onzekerheid (insecurity) of angst (fear). De hond voelt zich dan misschien niet veilig en is voorzichtig. Het is belangrijk om te letten op de context: wat gebeurt er op dat moment?

Doordat ik nu meer weet over de lichaamstaal van mijn hond, kan ik ook sneller herkennen (recognise) wanneer mijn hond iets niet fijn vindt. Hierbij heb ik een voorbeeld. Laatst kwamen er vrienden bij ons op bezoek met een jongetje van 5 jaar oud. Dit jongetje was heel enthousiast en wilde graag met mijn hond spelen (play). Mijn hond vond dit aan het begin ook leuk, maar na een tijdje merkte (noticed) ik aan haar lichaamtaal dat ze niet meer wilde spelen. Ze liep weg (walked away) van het jongetje, de oren gingen omlaag en ze kwam ook dichter bij mij zitten. Op dat moment vind ik dat ik iets moet doen, want als ik dat niet doe, dan moet mijn hond duidelijker laten zien (show more clearly) dat ze iets niet wil en ik wil niet dat mijn hond gaat grommen (growl) of bijten (bite). Bij mij thuis is er daarom een hele duidelijke afspraak: niemand komt in de buurt van haar bench (cage for dogs). De bench is een veilige plek waar mijn hond in slaapt en rust. Mijn hond weet dat nu. Als ze naar de bench gaat en daar gaat liggen dan laat iedereen haar met rust.

Het losloopgebied

Als je met je hond gaat wandelen, is het belangrijk om te kijken naar de omgeving en de lichaamstaal van je hond. In een losloopgebied (off-leash area) kan je hond vaak lekker rennen en spelen. Maar als je in een gebied loopt waar andere honden zijn, is het goed om goed op te letten. Mijn ervaring is dat veel honden zich eigenlijk ongemakkelijk voelen als ze op een losloopveldje (off-lease field) lopen met veel andere honden.

Kwispelen en aaien

Kwispelen (tail wagging) is vaak een teken van blijdschap of opwinding. Maar zoals ik al zei, betekent kwispelen niet altijd dat een hond vrolijk (happy/cheerful) is. Een hond kan ook kwispelen uit onzekerheid. Kijk goed naar de rest van zijn lichaamstaal.

Als je een hond wilt aaien (pet), wacht dan eerst totdat de hond rustig is. Kijk naar zijn lichaamstaal. Is de hond ontspannen? Heeft hij een vriendelijke houding (posture)? Dan kun je misschien rustig je hand uitsteken (put out your hand) en de hond eerst jouw laten snuffelen (sniff). Een hond maakt namelijk eerst kennis met zijn neus in plaats van zijn ogen. Maar als de hond gestrest of boos lijkt, is het beter om hem met rust te laten. Je wilt geen situatie creëren waarin de hond zich onveilig voelt.

Conclusie

Lichaamstaal is een belangrijk onderdeel van de communicatie van een hond. Door de lichaamstaal van je hond te begrijpen, kun je een betere relatie opbouwen en vervelende situaties voorkomen. Bedankt voor het luisteren, en ik hoop dat je nu beter begrijpt hoe je de lichaamstaal van honden kunt lezen!

Vind je mijn podcast leuk en wil je me helpen? Dat kan!

Wil je liever een eenmalige donatie doen? Dat kan ook! Je kunt dan een kopje koffie voor me kopen. In de beschrijving van deze aflevering en onder het transcript vind je de link. Elke bijdrage, groot of klein, maakt me heel blij en ik ben je natuurlijk heel erg dankbaar!

This episode was written and produced by Lianne Gorissen.